adprehensus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adprehendō.
Participle
adprehēnsus (feminine adprehēnsa, neuter adprehēnsum); first/second-declension participle
- alternative form of apprehensus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adprehēnsus | adprehēnsa | adprehēnsum | adprehēnsī | adprehēnsae | adprehēnsa | |
| genitive | adprehēnsī | adprehēnsae | adprehēnsī | adprehēnsōrum | adprehēnsārum | adprehēnsōrum | |
| dative | adprehēnsō | adprehēnsae | adprehēnsō | adprehēnsīs | |||
| accusative | adprehēnsum | adprehēnsam | adprehēnsum | adprehēnsōs | adprehēnsās | adprehēnsa | |
| ablative | adprehēnsō | adprehēnsā | adprehēnsō | adprehēnsīs | |||
| vocative | adprehēnse | adprehēnsa | adprehēnsum | adprehēnsī | adprehēnsae | adprehēnsa | |