adstrictus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adstringō.
Participle
adstrictus (feminine adstricta, neuter adstrictum); first/second-declension participle
- alternative form of astrictus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adstrictus | adstricta | adstrictum | adstrictī | adstrictae | adstricta | |
| genitive | adstrictī | adstrictae | adstrictī | adstrictōrum | adstrictārum | adstrictōrum | |
| dative | adstrictō | adstrictae | adstrictō | adstrictīs | |||
| accusative | adstrictum | adstrictam | adstrictum | adstrictōs | adstrictās | adstricta | |
| ablative | adstrictō | adstrictā | adstrictō | adstrictīs | |||
| vocative | adstricte | adstricta | adstrictum | adstrictī | adstrictae | adstricta | |