afmarka

Icelandic

Verb

afmarka (weak verb, third-person singular past indicative afmarkaði, supine afmarkað)

  1. to mark out, to demarcate
  2. to bound, to limit

Conjugation

afmarka – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur afmarka
supine sagnbót afmarkað
present participle
afmarkandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég afmarka afmarkaði afmarki afmarkaði
þú afmarkar afmarkaðir afmarkir afmarkaðir
hann, hún, það afmarkar afmarkaði afmarki afmarkaði
plural við afmörkum afmörkuðum afmörkum afmörkuðum
þið afmarkið afmörkuðuð afmarkið afmörkuðuð
þeir, þær, þau afmarka afmörkuðu afmarki afmörkuðu
imperative boðháttur
singular þú afmarka (þú), afmarkaðu
plural þið afmarkið (þið), afmarkiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
afmarkast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að afmarkast
supine sagnbót afmarkast
present participle
afmarkandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég afmarkast afmarkaðist afmarkist afmarkaðist
þú afmarkast afmarkaðist afmarkist afmarkaðist
hann, hún, það afmarkast afmarkaðist afmarkist afmarkaðist
plural við afmörkumst afmörkuðumst afmörkumst afmörkuðumst
þið afmarkist afmörkuðust afmarkist afmörkuðust
þeir, þær, þau afmarkast afmörkuðust afmarkist afmörkuðust
imperative boðháttur
singular þú afmarkast (þú), afmarkastu
plural þið afmarkist (þið), afmarkisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
afmarkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
afmarkaður afmörkuð afmarkað afmarkaðir afmarkaðar afmörkuð
accusative
(þolfall)
afmarkaðan afmarkaða afmarkað afmarkaða afmarkaðar afmörkuð
dative
(þágufall)
afmörkuðum afmarkaðri afmörkuðu afmörkuðum afmörkuðum afmörkuðum
genitive
(eignarfall)
afmarkaðs afmarkaðrar afmarkaðs afmarkaðra afmarkaðra afmarkaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
afmarkaði afmarkaða afmarkaða afmörkuðu afmörkuðu afmörkuðu
accusative
(þolfall)
afmarkaða afmörkuðu afmarkaða afmörkuðu afmörkuðu afmörkuðu
dative
(þágufall)
afmarkaða afmörkuðu afmarkaða afmörkuðu afmörkuðu afmörkuðu
genitive
(eignarfall)
afmarkaða afmörkuðu afmarkaða afmörkuðu afmörkuðu afmörkuðu