aggravatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of aggravō.
Participle
aggravātus (feminine aggravāta, neuter aggravātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | aggravātus | aggravāta | aggravātum | aggravātī | aggravātae | aggravāta | |
| genitive | aggravātī | aggravātae | aggravātī | aggravātōrum | aggravātārum | aggravātōrum | |
| dative | aggravātō | aggravātae | aggravātō | aggravātīs | |||
| accusative | aggravātum | aggravātam | aggravātum | aggravātōs | aggravātās | aggravāta | |
| ablative | aggravātō | aggravātā | aggravātō | aggravātīs | |||
| vocative | aggravāte | aggravāta | aggravātum | aggravātī | aggravātae | aggravāta | |
References
- "aggravatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)