aksamitowiec
Polish
Etymology
From aksamit + -owiec.[1] First attested in 1841.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /ak.sa.miˈtɔ.vjɛt͡s/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔvjɛt͡s
- Syllabification: ak‧sa‧mi‧to‧wiec
Noun
aksamitowiec m inan
- (obsolete) Maranta
Declension
Declension of aksamitowiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | aksamitowiec | aksamitowce |
| genitive | aksamitowca | aksamitowców |
| dative | aksamitowcowi | aksamitowcom |
| accusative | aksamitowiec | aksamitowce |
| instrumental | aksamitowcem | aksamitowcami |
| locative | aksamitowcu | aksamitowcach |
| vocative | aksamitowcu | aksamitowce |
References
- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “aksamitowiec”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Ignacy Rafał Czerwiakowski (1841) Botaniki ogólnej roślin jawnopłciowych J. R. Czerwiakowskiego (in Polish), volume 1, page 19
Further reading
- aksamitowiec in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “aksamitowiec”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “aksamitowiec”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 19