Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish علامت (alamet), from Arabic عَلَامَة (ʕalāma).
Pronunciation
- IPA(key): [a.laːˈmet]
- Hyphenation: a‧la‧met
Noun
alamet (definite accusative alameti, plural alametler)
- mark, sign, trace
Declension
Declension of alamet
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
alamet
|
alametler
|
| definite accusative
|
alameti
|
alametleri
|
| dative
|
alamete
|
alametlere
|
| locative
|
alamette
|
alametlerde
|
| ablative
|
alametten
|
alametlerden
|
| genitive
|
alametin
|
alametlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
alametim
|
alametlerim
|
| 2nd singular
|
alametin
|
alametlerin
|
| 3rd singular
|
alameti
|
alametleri
|
| 1st plural
|
alametimiz
|
alametlerimiz
|
| 2nd plural
|
alametiniz
|
alametleriniz
|
| 3rd plural
|
alametleri
|
alametleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
alametimi
|
alametlerimi
|
| 2nd singular
|
alametini
|
alametlerini
|
| 3rd singular
|
alametini
|
alametlerini
|
| 1st plural
|
alametimizi
|
alametlerimizi
|
| 2nd plural
|
alametinizi
|
alametlerinizi
|
| 3rd plural
|
alametlerini
|
alametlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
alametime
|
alametlerime
|
| 2nd singular
|
alametine
|
alametlerine
|
| 3rd singular
|
alametine
|
alametlerine
|
| 1st plural
|
alametimize
|
alametlerimize
|
| 2nd plural
|
alametinize
|
alametlerinize
|
| 3rd plural
|
alametlerine
|
alametlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
alametimde
|
alametlerimde
|
| 2nd singular
|
alametinde
|
alametlerinde
|
| 3rd singular
|
alametinde
|
alametlerinde
|
| 1st plural
|
alametimizde
|
alametlerimizde
|
| 2nd plural
|
alametinizde
|
alametlerinizde
|
| 3rd plural
|
alametlerinde
|
alametlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
alametimden
|
alametlerimden
|
| 2nd singular
|
alametinden
|
alametlerinden
|
| 3rd singular
|
alametinden
|
alametlerinden
|
| 1st plural
|
alametimizden
|
alametlerimizden
|
| 2nd plural
|
alametinizden
|
alametlerinizden
|
| 3rd plural
|
alametlerinden
|
alametlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
alametimin
|
alametlerimin
|
| 2nd singular
|
alametinin
|
alametlerinin
|
| 3rd singular
|
alametinin
|
alametlerinin
|
| 1st plural
|
alametimizin
|
alametlerimizin
|
| 2nd plural
|
alametinizin
|
alametlerinizin
|
| 3rd plural
|
alametlerinin
|
alametlerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
alametim
|
alametlerim
|
| 2nd singular
|
alametsin
|
alametlersin
|
| 3rd singular
|
alamet alamettir
|
alametler alametlerdir
|
| 1st plural
|
alametiz
|
alametleriz
|
| 2nd plural
|
alametsiniz
|
alametlersiniz
|
| 3rd plural
|
alametler
|
alametlerdir
|
|
Synonyms
References
- “alamet”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu