alearius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aː.ɫeˈaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.leˈaː.ri.us]
Adjective
āleārius (feminine āleāria, neuter āleārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | āleārius | āleāria | āleārium | āleāriī | āleāriae | āleāria | |
| genitive | āleāriī | āleāriae | āleāriī | āleāriōrum | āleāriārum | āleāriōrum | |
| dative | āleāriō | āleāriae | āleāriō | āleāriīs | |||
| accusative | āleārium | āleāriam | āleārium | āleāriōs | āleāriās | āleāria | |
| ablative | āleāriō | āleāriā | āleāriō | āleāriīs | |||
| vocative | āleārie | āleāria | āleārium | āleāriī | āleāriae | āleāria | |
Synonyms
Related terms
References
- “alearius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- alearius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.