andrum
English
Noun
andrum (uncountable)
Swedish
Etymology
Inherited from Old Swedish andarum.
Noun
andrum n
- breathing space (respite)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | andrum | andrums |
| definite | andrummet | andrummets | |
| plural | indefinite | andrum | andrums |
| definite | andrummen | andrummens |