antwican
Old Dutch
Etymology
Verb
antwīcan
Inflection
Conjugation of antwīcan (strong class 1)
| infinitive | antwīcan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | antwīco, antwīcon | antwēc |
| 2nd person singular | antwīkis | antwiki |
| 3rd person singular | antwīkit | antwēc |
| 1st person plural | antwīcun | antwicon |
| 2nd person plural | antwīkit | antwicot |
| 3rd person plural | antwīcunt | antwicon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | antwīke | antwiki |
| 2nd person singular | antwīkis | antwiki |
| 3rd person singular | antwīke | antwiki |
| 1st person plural | antwīkin | antwikin |
| 2nd person plural | antwīkit | antwikit |
| 3rd person plural | antwīkin | antwikin |
| imperative | present | |
| singular | antwīc | |
| plural | antwīket | |
| participle | present | past |
| antwīcandi | antwican | |
Descendants
- Middle Dutch: ontwiken
- Dutch: ontwijken
Further reading
- “antwīkan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012