Reconstruction:Old Dutch/wican
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *wīkwan.
Verb
*wīcan
Conjugation
Conjugation of *wīcan (strong class 1)
| infinitive | *wīcan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *wīco, *wīcon | *wēc |
| 2nd person singular | *wīkis | *wiki |
| 3rd person singular | *wīkit | *wēc |
| 1st person plural | *wīcun | *wicon |
| 2nd person plural | *wīkit | *wicot |
| 3rd person plural | *wīcunt | *wicon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *wīke | *wiki |
| 2nd person singular | *wīkis | *wiki |
| 3rd person singular | *wīke | *wiki |
| 1st person plural | *wīkin | *wikin |
| 2nd person plural | *wīkit | *wikit |
| 3rd person plural | *wīkin | *wikin |
| imperative | present | |
| singular | *wīc | |
| plural | *wīket | |
| participle | present | past |
| *wīcandi | *wican, *giwican | |