ardus
Catalan
Pronunciation
Adjective
ardus
- masculine plural of ardu
Esperanto
Verb
ardus
- conditional of ardi
French
Adjective
ardus
- masculine plural of ardu
Latin
Etymology
Syncopic form of āridus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈar.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈar.d̪us]
Adjective
ārdus (feminine ārda, neuter ārdum); first/second-declension adjective
- alternative form of āridus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ārdus | ārda | ārdum | ārdī | ārdae | ārda | |
| genitive | ārdī | ārdae | ārdī | ārdōrum | ārdārum | ārdōrum | |
| dative | ārdō | ārdae | ārdō | ārdīs | |||
| accusative | ārdum | ārdam | ārdum | ārdōs | ārdās | ārda | |
| ablative | ārdō | ārdā | ārdō | ārdīs | |||
| vocative | ārde | ārda | ārdum | ārdī | ārdae | ārda | |
References
- “ardus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "ardus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- ardus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.