beblanda
Swedish
Etymology
be- + blanda. Cognate of Danish beblande.
Verb
beblanda (present beblandar, preterite beblandade, supine beblandat, imperative beblanda)
- (reflexive, derogatory) interact with, become involved with
- Han beblandar sig med underligt folk
- He mixes with strange people
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | beblanda | beblandas | ||
| supine | beblandat | beblandats | ||
| imperative | beblanda | — | ||
| imper. plural1 | beblanden | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | beblandar | beblandade | beblandas | beblandades |
| ind. plural1 | beblanda | beblandade | beblandas | beblandades |
| subjunctive2 | beblande | beblandade | beblandes | beblandades |
| present participle | beblandande | |||
| past participle | beblandad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.