beisla

Icelandic

Etymology

From beisli +‎ -a.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈpeistla/
Rhymes: -eistla

Verb

beisla (weak verb, third-person singular past indicative beislaði, supine beislað)

to bridle [with accusative]
to harness, to exploit [with accusative]
Synonyms: virkja, hagnýta

Conjugation

*beisla* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að beisla
supine sagnbót		beislað
present participle lýsingarháttur nútíðar		beislandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	beisla	beislaði	beisli	beislaði
	þú	beislar	beislaðir	beislir	beislaðir
	hann, hún, það	beislar	beislaði	beisli	beislaði
plural	við	beislum	beisluðum	beislum	beisluðum
	þið	beislið	beisluðuð	beislið	beisluðuð
	þeir, þær, þau	beisla	beisluðu	beisli	beisluðu

		imperative boðháttur
singular	þú	beisla (þú), beislaðu
plural	þið	beislið (þið), beisliði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*beislast* – mediopassive voice (*miðmynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að beislast
supine sagnbót		beislast
present participle lýsingarháttur nútíðar		beislandist (rare; see appendix)

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	beislast	beislaðist	beislist	beislaðist
	þú	beislast	beislaðist	beislist	beislaðist
	hann, hún, það	beislast	beislaðist	beislist	beislaðist
plural	við	beislumst	beisluðumst	beislumst	beisluðumst
	þið	beislist	beisluðust	beislist	beisluðust
	þeir, þær, þau	beislast	beisluðust	beislist	beisluðust

		imperative boðháttur
singular	þú	beislast (þú), beislastu
plural	þið	beislist (þið), beislisti¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*beislaður* — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	beislaður	beisluð	beislað	beislaðir	beislaðar	beisluð
accusative (þolfall)	beislaðan	beislaða	beislað	beislaða	beislaðar	beisluð
dative (þágufall)	beisluðum	beislaðri	beisluðu	beisluðum	beisluðum	beisluðum
genitive (eignarfall)	beislaðs	beislaðrar	beislaðs	beislaðra	beislaðra	beislaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	beislaði	beislaða	beislaða	beisluðu	beisluðu	beisluðu
accusative (þolfall)	beislaða	beisluðu	beislaða	beisluðu	beisluðu	beisluðu
dative (þágufall)	beislaða	beisluðu	beislaða	beisluðu	beisluðu	beisluðu
genitive (eignarfall)	beislaða	beisluðu	beislaða	beisluðu	beisluðu	beisluðu

Norwegian Nynorsk

Noun

beisla n

definite plural of beisel

Verb

beisla (present tense beislar, past tense beisla, past participle beisla, passive infinitive beislast, present participle beislande, imperative beisla/beisl)

alternative form of beisle