beneodorus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [bɛ.ne.ɔˈdoː.rʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [be.ne.oˈd̪ɔː.rus]
Adjective
beneodōrus (feminine beneodōra, neuter beneodōrum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | beneodōrus | beneodōra | beneodōrum | beneodōrī | beneodōrae | beneodōra | |
| genitive | beneodōrī | beneodōrae | beneodōrī | beneodōrōrum | beneodōrārum | beneodōrōrum | |
| dative | beneodōrō | beneodōrae | beneodōrō | beneodōrīs | |||
| accusative | beneodōrum | beneodōram | beneodōrum | beneodōrōs | beneodōrās | beneodōra | |
| ablative | beneodōrō | beneodōrā | beneodōrō | beneodōrīs | |||
| vocative | beneodōre | beneodōra | beneodōrum | beneodōrī | beneodōrae | beneodōra | |
Related terms
References
- beneodorus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.