biguttatus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [bɪ.ɡʊtˈtaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [bi.ɡut̪ˈt̪aː.t̪us]
Adjective
biguttātus (feminine biguttāta, neuter biguttātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | biguttātus | biguttāta | biguttātum | biguttātī | biguttātae | biguttāta | |
| genitive | biguttātī | biguttātae | biguttātī | biguttātōrum | biguttātārum | biguttātōrum | |
| dative | biguttātō | biguttātae | biguttātō | biguttātīs | |||
| accusative | biguttātum | biguttātam | biguttātum | biguttātōs | biguttātās | biguttāta | |
| ablative | biguttātō | biguttātā | biguttātō | biguttātīs | |||
| vocative | biguttāte | biguttāta | biguttātum | biguttātī | biguttātae | biguttāta | |