bregða

Icelandic

bregða (strong verb, third-person singular past indicative brá, third-person plural past indicative brugðu, supine brugðið)

(impersonal) to be startled, to be shocked, to be taken aback
Mér brá.
I was startled.
to move quickly, to jerk, (of a sword) to brandish, to draw [with dative]
- Matthew 26:52 (English and Icelandic)
  Jesús sagði við hann: „Slíðra sverð þitt! Allir, sem sverði bregða, munu fyrir sverði falla.“
  "Put your sword back in its place," Jesus said to him, "for all who draw the sword will die by the sword."
(impersonal) to appear briefly
Skrímslinu brá fyrir í skugganum.
The monster appeared in the shadow.

*bregða* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að bregða
supine sagnbót		brugðið
present participle lýsingarháttur nútíðar		bregðandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	bregð	brá	bregði	brygði
	þú	bregður	brást	bregðir	brygðir
	hann, hún, það	bregður	brá	bregði	brygði
plural	við	bregðum	brugðum	bregðum	brygðum
	þið	bregðið	brugðuð	bregðið	brygðuð
	þeir, þær, þau	bregða	brugðu	bregði	brygðu

		imperative boðháttur
singular	þú	bregð (þú), bregðu
plural	þið	bregðið (þið), bregðiði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*bregðast* – mediopassive voice (*miðmynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að bregðast
supine sagnbót		brugðist
present participle lýsingarháttur nútíðar		bregðandist (rare; see appendix)

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	bregst	bregðist	brást	brygðist
	þú	bregst	bregðist	brást	brygðist
	hann, hún, það	bregst	bregðist	brást	brygðist
plural	við	bregðumst	bregðumst	brugðumst	brygðumst
	þið	bregðist	bregðist	brugðust	brygðust
	þeir, þær, þau	bregðast	bregðist	brugðust	brygðust

		imperative boðháttur
singular	þú	bregst (þú), bregstu
plural	þið	bregðist (þið), bregðisti¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*brugðinn* — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	brugðinn	brugðin	brugðið	brugðnir	brugðnar	brugðin
accusative (þolfall)	brugðinn	brugðna	brugðið	brugðna	brugðnar	brugðin
dative (þágufall)	brugðnum	brugðinni	brugðnu	brugðnum	brugðnum	brugðnum
genitive (eignarfall)	brugðins	brugðinnar	brugðins	brugðinna	brugðinna	brugðinna

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	brugðni	brugðna	brugðna	brugðnu	brugðnu	brugðnu
accusative (þolfall)	brugðna	brugðnu	brugðna	brugðnu	brugðnu	brugðnu
dative (þágufall)	brugðna	brugðnu	brugðna	brugðnu	brugðnu	brugðnu
genitive (eignarfall)	brugðna	brugðnu	brugðna	brugðnu	brugðnu	brugðnu

From Proto-Germanic *bregdaną (“to flicker, flutter, move about”).

bregða (singular past indicative brá, plural past indicative brugðu, past participle brugðinn)