brukti

Lithuanian

Etymology

From Proto-Balto-Slavic *bruś/k-,[1] from Proto-Indo-European *bʰruḱ-.[1] Cognates include Bulgarian бръсна (brǎsna, to shave).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈbrʊkʲtʲɪ]

Verb

brùkti (third-person present tense brùka, third-person past tense brùko) [2]

  1. (transitive) to shove, thrust
    brùkti rankàs į̇̃ kišenès[2] - to shove the hands into the pockets
  2. (transitive) (to press to buy): to thrust, force
    brùkti prẽkę[2] - to force the goods
  3. (transitive) to drive
    brùkti árklius[2] - to drive the horses
  4. (transitive) (flax) to scutch
    linùs brùkti[2] - to scutch the flax

Conjugation

Conjugation of brukti
singular vienaskaita plural daugiskaita
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
tu jis/ji mes jūs jie/jos
indicative present bruku bruki bruka brukame,
brukam
brukate,
brukat
bruka
past brukau brukai bruko brukome,
brukom
brukote,
brukot
bruko
past frequentative brukdavau brukdavai brukdavo brukdavome,
brukdavom
brukdavote,
brukdavot
brukdavo
future bruksiu bruksi bruks bruksime,
bruksim
bruksite,
bruksit
bruks
subjunctive brukčiau bruktum,
bruktumei
bruktų bruktumėme,
bruktumėm,
bruktume
bruktumėte,
bruktumėt
bruktų
imperative bruk,
bruki
tebruka,
tebrukie
brukime,
brukim
brukite,
brukit
tebruka,
tebrukie
Participles of brukti
adjectival (dalyviai)
active passive
present brukąs, brukantis brukamas
past brukęs bruktas
past frequentative brukdavęs
future bruksiąs, bruksiantis bruksimas
participle of necessity bruktinas
adverbial
special pusdalyvis brukdamas
half-participle present brukant
past brukus
past frequentative brukdavus
future bruksiant
manner of action būdinys brukte, bruktinai

Synonyms

  • (to shove): kišti, sprausti, terpti
  • (to drive): grūsti, varyti

Derived terms

verbs derived from brukti
  • api-brukti
  • (reflexive) bruktis
  • iš-brukti
  • į-brukti
    • (reflexive) į-si-brukti
  • nu-brukti
  • pa-brukti
  • su-brukti
    • (reflexive) su-si-brukti
  • už-brukti
nouns derived from brukti
  • brukė́jas m, brukė́ja f
  • bruki̇̀mas m (verbal noun)

See also

References

  1. 1.0 1.1 1.2 Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 65.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 “brukti” in Balčikonis, Juozas et al. (1954), Dabartinės lietuvių kalbos žodynas. Vilnius: Valstybinė politinės ir mokslinės literatūros leidykla.
  • “brukti” in Martsinkyavitshute, Victoria (1993), Hippocrene Concise Dictionary: Lithuanian-English/English-Lithuanian. New York: Hippocrene Books. →ISBN