câsmet

Romanian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish قسمت (kısmet), from Arabic قِسْمَة (qisma).

Noun

câsmet n (uncountable)

  1. kismet, fate, luck

Declension

Declension of câsmet
singular only indefinite definite
nominative-accusative câsmet câsmetul
genitive-dative câsmet câsmetului
vocative câsmetule

References

  • câsmet in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN