cardunculus
Latin
Etymology
From cardus (“thistle”) + -unculus, or from cardō + -culus.
Noun
cardunculus m (genitive cardunculī); second declension
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cardunculus | cardunculī |
| genitive | cardunculī | cardunculōrum |
| dative | cardunculō | cardunculīs |
| accusative | cardunculum | cardunculōs |
| ablative | cardunculō | cardunculīs |
| vocative | carduncule | cardunculī |
Derived terms
- carduncellus
- Cynara cardunculus