chartaceus
Latin
Etymology
From charta (“papyrus, paper”) + -āceus (“-acious: forming adjectives”), from Ancient Greek χάρτης (khártēs, “papyrus, paper”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kʰarˈtaː.ke.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [karˈt̪aː.t͡ʃe.us]
Adjective
chartāceus (feminine chartācea, neuter chartāceum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | chartāceus | chartācea | chartāceum | chartāceī | chartāceae | chartācea | |
| genitive | chartāceī | chartāceae | chartāceī | chartāceōrum | chartāceārum | chartāceōrum | |
| dative | chartāceō | chartāceae | chartāceō | chartāceīs | |||
| accusative | chartāceum | chartāceam | chartāceum | chartāceōs | chartāceās | chartācea | |
| ablative | chartāceō | chartāceā | chartāceō | chartāceīs | |||
| vocative | chartācee | chartācea | chartāceum | chartāceī | chartāceae | chartācea | |
Synonyms
References
- “chartaceus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- chartaceus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.