cimer
See also: címer
Catalan
Etymology
Adjective
cimer (feminine cimera, masculine plural cimers, feminine plural cimeres)
Derived terms
Further reading
- “cimer”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
French
Etymology
Verlan form of merci.
Pronunciation
- IPA(key): /si.mɛʁ/
Audio: (file)
Interjection
cimer
Anagrams
Serbo-Croatian
Etymology
Borrowed from German Zimmerkamerad, Zimmer.
Pronunciation
- IPA(key): /t͡sîmer/
- Hyphenation: ci‧mer
Noun
cȉmer m anim (Cyrillic spelling ци̏мер)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cimer | cimeri |
| genitive | cimera | cimera |
| dative | cimeru | cimerima |
| accusative | cimera | cimere |
| vocative | cimeru | cimeri |
| locative | cimeru | cimerima |
| instrumental | cimerom | cimerima |
References
- “cimer”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025