cinovnic

Romanian

Etymology

Borrowed from Russian чино́вник (činóvnik).

Noun

cinovnic m (plural cinovnici)

  1. (dated) clerk

Declension

Declension of cinovnic
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative cinovnic cinovnicul cinovnici cinovnicii
genitive-dative cinovnic cinovnicului cinovnici cinovnicilor
vocative cinovnicule cinovnicilor