compugnatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of compugnō
Participle
compugnātus (feminine compugnāta, neuter compugnātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | compugnātus | compugnāta | compugnātum | compugnātī | compugnātae | compugnāta | |
| genitive | compugnātī | compugnātae | compugnātī | compugnātōrum | compugnātārum | compugnātōrum | |
| dative | compugnātō | compugnātae | compugnātō | compugnātīs | |||
| accusative | compugnātum | compugnātam | compugnātum | compugnātōs | compugnātās | compugnāta | |
| ablative | compugnātō | compugnātā | compugnātō | compugnātīs | |||
| vocative | compugnāte | compugnāta | compugnātum | compugnātī | compugnātae | compugnāta | |