concubo
Latin
Pronunciation
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈkɔŋ.ku.bo]
Verb
concubō (present infinitive concubāre, perfect active concubuī or concubāvī, supine concubitum or concubātum); first conjugation, impersonal in the passive
concubō (present infinitive concubere, perfect active concubuī, supine concubitum); third conjugation, impersonal in the passive
- (Medieval Latin) alternative form of concumbō (“to sleep with”)
Conjugation
Appears in Medieval texts as both a first-conjugation verb, apparently as a new formation from con- + cubō (compare incubō), and a third-conjugation verb, likely a scribal error for concumbō.
Conjugation of concubō (first conjugation, impersonal in the passive)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | concubō | concubās | concubat | concubāmus | concubātis | concubant | ||||||
| imperfect | concubābam | concubābās | concubābat | concubābāmus | concubābātis | concubābant | |||||||
| future | concubābō | concubābis | concubābit | concubābimus | concubābitis | concubābunt | |||||||
| perfect | concubuī, concubāvī |
concubuistī, concubāvistī |
concubuit, concubāvit |
concubuimus, concubāvimus |
concubuistis, concubāvistis |
concubuērunt, concubuēre, concubāvērunt, concubāvēre | |||||||
| pluperfect | concubueram, concubāveram |
concubuerās, concubāverās |
concubuerat, concubāverat |
concubuerāmus, concubāverāmus |
concubuerātis, concubāverātis |
concubuerant, concubāverant | |||||||
| future perfect | concubuerō, concubāverō |
concubueris, concubāveris |
concubuerit, concubāverit |
concubuerimus, concubāverimus |
concubueritis, concubāveritis |
concubuerint, concubāverint | |||||||
| passive | present | — | — | concubātur | — | — | — | ||||||
| imperfect | — | — | concubābātur | — | — | — | |||||||
| future | — | — | concubābitur | — | — | — | |||||||
| perfect | — | — | concubitum est, concubātum est |
— | — | — | |||||||
| pluperfect | — | — | concubitum erat, concubātum erat |
— | — | — | |||||||
| future perfect | — | — | concubitum erit, concubātum erit |
— | — | — | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | concubem | concubēs | concubet | concubēmus | concubētis | concubent | ||||||
| imperfect | concubārem | concubārēs | concubāret | concubārēmus | concubārētis | concubārent | |||||||
| perfect | concubuerim, concubāverim |
concubuerīs, concubāverīs |
concubuerit, concubāverit |
concubuerīmus, concubāverīmus |
concubuerītis, concubāverītis |
concubuerint, concubāverint | |||||||
| pluperfect | concubuissem, concubāvissem |
concubuissēs, concubāvissēs |
concubuisset, concubāvisset |
concubuissēmus, concubāvissēmus |
concubuissētis, concubāvissētis |
concubuissent, concubāvissent | |||||||
| passive | present | — | — | concubētur | — | — | — | ||||||
| imperfect | — | — | concubārētur | — | — | — | |||||||
| perfect | — | — | concubitum sit, concubātum sit |
— | — | — | |||||||
| pluperfect | — | — | concubitum esset, concubātum esset |
— | — | — | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | concubā | — | — | concubāte | — | ||||||
| future | — | concubātō | concubātō | — | concubātōte | concubantō | |||||||
| passive | future | — | — | concubātor | — | — | — | ||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | concubāre | concubārī | concubāns | — | |||||||||
| future | concubitūrum esse, concubātūrum esse |
concubitum īrī, concubātum īrī |
concubitūrus, concubātūrus |
concubandum | |||||||||
| perfect | concubuisse, concubāvisse |
concubitum esse, concubātum esse |
— | concubitum, concubātum | |||||||||
| future perfect | — | concubitum fore, concubātum fore |
— | — | |||||||||
| perfect potential | concubitūrum fuisse, concubātūrum fuisse |
— | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| concubandī | concubandō | concubandum | concubandō | concubitum, concubātum |
concubitū, concubātū | ||||||||
Conjugation of concubō (third conjugation, impersonal in the passive)