cuspidatus
Latin
Etymology 1
Perfect passive participle of cuspidō.
Participle
cuspidātus (feminine cuspidāta, neuter cuspidātum); first/second-declension participle
- made pointed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cuspidātus | cuspidāta | cuspidātum | cuspidātī | cuspidātae | cuspidāta | |
| genitive | cuspidātī | cuspidātae | cuspidātī | cuspidātōrum | cuspidātārum | cuspidātōrum | |
| dative | cuspidātō | cuspidātae | cuspidātō | cuspidātīs | |||
| accusative | cuspidātum | cuspidātam | cuspidātum | cuspidātōs | cuspidātās | cuspidāta | |
| ablative | cuspidātō | cuspidātā | cuspidātō | cuspidātīs | |||
| vocative | cuspidāte | cuspidāta | cuspidātum | cuspidātī | cuspidātae | cuspidāta | |
Etymology 2
Adjective
cuspidātus (feminine cuspidāta, neuter cuspidātum); first/second-declension adjective
- tipped (provided with a point)
- (New Latin) Used as a specific epithet; having a cusp, tip or point; cusped, pointed.
- Taxus cuspidata (botany) — Japanese yew
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cuspidātus | cuspidāta | cuspidātum | cuspidātī | cuspidātae | cuspidāta | |
| genitive | cuspidātī | cuspidātae | cuspidātī | cuspidātōrum | cuspidātārum | cuspidātōrum | |
| dative | cuspidātō | cuspidātae | cuspidātō | cuspidātīs | |||
| accusative | cuspidātum | cuspidātam | cuspidātum | cuspidātōs | cuspidātās | cuspidāta | |
| ablative | cuspidātō | cuspidātā | cuspidātō | cuspidātīs | |||
| vocative | cuspidāte | cuspidāta | cuspidātum | cuspidātī | cuspidātae | cuspidāta | |
Derived terms
- tricuspidātus
Descendants
- English: cuspidate