custodiens

Latin

Etymology

Present participle of custōdiō.

Participle

custōdiēns (genitive custōdientis); third-declension one-termination participle

  1. guarding

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative custōdiēns custōdientēs custōdientia
genitive custōdientis custōdientium
dative custōdientī custōdientibus
accusative custōdientem custōdiēns custōdientēs
custōdientīs
custōdientia
ablative custōdiente
custōdientī1
custōdientibus
vocative custōdiēns custōdientēs custōdientia

1When used purely as an adjective.