custoditurus

Latin

Etymology

Future active participle of custōdiō.

Participle

custōdītūrus (feminine custōdītūra, neuter custōdītūrum); first/second-declension participle

  1. about to guard

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative custōdītūrus custōdītūra custōdītūrum custōdītūrī custōdītūrae custōdītūra
genitive custōdītūrī custōdītūrae custōdītūrī custōdītūrōrum custōdītūrārum custōdītūrōrum
dative custōdītūrō custōdītūrae custōdītūrō custōdītūrīs
accusative custōdītūrum custōdītūram custōdītūrum custōdītūrōs custōdītūrās custōdītūra
ablative custōdītūrō custōdītūrā custōdītūrō custōdītūrīs
vocative custōdītūre custōdītūra custōdītūrum custōdītūrī custōdītūrae custōdītūra