dásama

See also: dasama

Icelandic

Verb

dásama (weak verb, third-person singular past indicative dásamaði, supine dásamað)

  1. to glorify, to praise
  2. to admire

Conjugation

dásama – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að dásama
supine sagnbót dásamað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 dásamandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég dásama dásamaði dásami dásamaði
þú dásamar dásamaðir dásamir dásamaðir
hann, hún, það dásamar dásamaði dásami dásamaði
plural við dásömum dásömuðum dásömum dásömuðum
þið dásamið dásömuðuð dásamið dásömuðuð
þeir, þær, þau dásama dásömuðu dásami dásömuðu
imperative boðháttur
singular þú dásama (þú), dásamaðu
plural þið dásamið (þið), dásamiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
dásamast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að dásamast
supine sagnbót dásamast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 dásamandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég dásamast dásamaðist dásamist dásamaðist
þú dásamast dásamaðist dásamist dásamaðist
hann, hún, það dásamast dásamaðist dásamist dásamaðist
plural við dásömumst dásömuðumst dásömumst dásömuðumst
þið dásamist dásömuðust dásamist dásömuðust
þeir, þær, þau dásamast dásömuðust dásamist dásömuðust
imperative boðháttur
singular þú dásamast (þú), dásamastu
plural þið dásamist (þið), dásamisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
dásamaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		dásamaður dásömuð dásamað dásamaðir dásamaðar dásömuð
accusative
(þolfall) 		dásamaðan dásamaða dásamað dásamaða dásamaðar dásömuð
dative
(þágufall) 		dásömuðum dásamaðri dásömuðu dásömuðum dásömuðum dásömuðum
genitive
(eignarfall) 		dásamaðs dásamaðrar dásamaðs dásamaðra dásamaðra dásamaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		dásamaði dásamaða dásamaða dásömuðu dásömuðu dásömuðu
accusative
(þolfall) 		dásamaða dásömuðu dásamaða dásömuðu dásömuðu dásömuðu
dative
(þágufall) 		dásamaða dásömuðu dásamaða dásömuðu dásömuðu dásömuðu
genitive
(eignarfall) 		dásamaða dásömuðu dásamaða dásömuðu dásömuðu dásömuðu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.