dacuk
Hungarian
Etymology
dac + -uk (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒt͡suk]
- Hyphenation: da‧cuk
Noun
dacuk
- third-person plural single-possession possessive of dac
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dacuk | — |
| accusative | dacukat | — |
| dative | dacuknak | — |
| instrumental | dacukkal | — |
| causal-final | dacukért | — |
| translative | dacukká | — |
| terminative | dacukig | — |
| essive-formal | dacukként | — |
| essive-modal | dacukul | — |
| inessive | dacukban | — |
| superessive | dacukon | — |
| adessive | dacuknál | — |
| illative | dacukba | — |
| sublative | dacukra | — |
| allative | dacukhoz | — |
| elative | dacukból | — |
| delative | dacukról | — |
| ablative | dacuktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
dacuké | — |
| non-attributive possessive – plural |
dacukéi | — |