dacunk
Hungarian
Etymology
dac + -unk (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒt͡suŋk]
- Hyphenation: da‧cunk
Noun
dacunk
- first-person plural single-possession possessive of dac
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dacunk | — |
| accusative | dacunkat | — |
| dative | dacunknak | — |
| instrumental | dacunkkal | — |
| causal-final | dacunkért | — |
| translative | dacunkká | — |
| terminative | dacunkig | — |
| essive-formal | dacunkként | — |
| essive-modal | dacunkul | — |
| inessive | dacunkban | — |
| superessive | dacunkon | — |
| adessive | dacunknál | — |
| illative | dacunkba | — |
| sublative | dacunkra | — |
| allative | dacunkhoz | — |
| elative | dacunkból | — |
| delative | dacunkról | — |
| ablative | dacunktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
dacunké | — |
| non-attributive possessive – plural |
dacunkéi | — |