demarcare

See also: demarcaré

Italian

Verb

demarcàre (first-person singular present demàrco, first-person singular past historic demarcài, past participle demarcàto, auxiliary avére)

  1. (transitive) to demarcate
    Synonym: delimitare

Conjugation

Romanian

Etymology

From demarca +‎ -re.

Noun

demarcare f (plural demarcări)

  1. delimitation

Declension

Declension of demarcare
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative demarcare demarcarea demarcări demarcările
genitive-dative demarcări demarcării demarcări demarcărilor
vocative demarcare, demarcareo demarcărilor

Spanish

Verb

demarcare

  1. first/third-person singular future subjunctive of demarcar