dimidium
See also: Dimidium
Latin
Etymology
From dīmidius (“half, halved”).
Noun
dīmidium n (genitive dīmidiī or dīmidī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dīmidium | dīmidia |
| genitive | dīmidiī dīmidī1 |
dīmidiōrum |
| dative | dīmidiō | dīmidiīs |
| accusative | dīmidium | dīmidia |
| ablative | dīmidiō | dīmidiīs |
| vocative | dīmidium | dīmidia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).