dimidius

Latin

Latin numbers (edit)
20[a], [b], [c], [d], [e]
 ←  1 II
2
2  → [a], [b] 3  → 
    Cardinal: duo
    Ordinal: secundus, alter
    Adverbial: bis
    Proportional: duplus
    Multiplier: duplex, alterplex, biplex
    Distributive: bīnus
    Collective: bīniō
    Fractional: dīmidius, sēmis

Etymology

dis- (in two) +‎ medius (middle)

Pronunciation

Adjective

dīmidius (feminine dīmidia, neuter dīmidium); first/second-declension adjective

  1. half
  2. halved

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dīmidius dīmidia dīmidium dīmidiī dīmidiae dīmidia
genitive dīmidiī dīmidiae dīmidiī dīmidiōrum dīmidiārum dīmidiōrum
dative dīmidiō dīmidiae dīmidiō dīmidiīs
accusative dīmidium dīmidiam dīmidium dīmidiōs dīmidiās dīmidia
ablative dīmidiō dīmidiā dīmidiō dīmidiīs
vocative dīmidie dīmidia dīmidium dīmidiī dīmidiae dīmidia

Derived terms

Descendants

  • Vulgar Latin: *dimedium

References