dynnan
Old English
Alternative forms
Etymology
From Proto-West Germanic *dunnjan, from Proto-Germanic *dunjaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdyn.nɑn/
Verb
dynnan
Conjugation
Conjugation of dynnan (weak, class 1)
| infinitive | dynnan | dynnenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | dynne | dynede |
| second person singular | dynest | dynedest |
| third person singular | dyneþ | dynede |
| plural | dynnaþ | dynedon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | dynne | dynede |
| plural | dynnen | dyneden |
| imperative | ||
| singular | dyne | |
| plural | dynnaþ | |
| participle | present | past |
| dynnende | (ġe)dyned | |