eşil
Gagauz
| Cyrillic | ешил | |
|---|---|---|
Alternative forms
- eșil (pre-1950's spelling)
Etymology
Inherited from Old Anatolian Turkish یاشل (yaşıl), from Proto-Turkic *yāĺïl. Cognate with Turkish yeşil, Azerbaijani yaşıl
Pronunciation
- IPA(key): /jeˈʃil/
- Hyphenation: e‧şil
Noun
eşil (definite accusative eşili, uncountable)
Declension
| singular (tekil) | plural (çoğul) | |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | eşil | - |
| definite accusative (belirtme) | eşili | - |
| dative (yönelme) | eşilä | - |
| locative (bulunma) | eşildä | - |
| ablative (çıkma) | eşildän | - |
| genitive (tamlayan) | eşilin | - |
Adjective
eşil (comparative taa eşil, superlative en eşil)
- green
- eşil alma ― green apple
- unripe (fruit or vegetable)
- Synonyms: olmamış, olmadık
- green, inexperienced
- Synonyms: cayıl, acami, görgüsüz
Derived terms
- em-eşil
- ep-eşil
- eşillik
- fit eşil
- öt eşil
See also
| biyaz, ak | boz | kara |
| kırmızı, kızıl; al, kan kırmızı | turuncu, açık-mor; mor, komur, kızgıld | sarı; bej |
| laana yapraa, fıstık | eşil | öt eşili |
| gök taşı | maavi, gök | |
| zambak | purpur | pembä, gülgülü, güvez |
Further reading
- Ciachir, Mihail (1938) “eșil”, in Dicționar gagauzo (tiurco)–român pentru gagauzii din Basarabia (in Romanian), Chișinău, page 49
- Çebotar, Petri, Dron, Ion (2002) “eşil”, in Gagauzça-Rusça-Romınca Sözlük [Gagauz-Russian-Romanian Dictionary], Chișinău: Pontos Press, →ISBN, page 242
- Kopuşçu M. İ. , Todorova S. A. , Kiräkova T.İ., editors (2019), “eşil”, in Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 5-12, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 63
- N. A Baskakov, editor (1972), “ешил”, in Gagauzsko-Russko-Moldavskij Slovarʹ [Gagauz-Russian-Moldovan Dictionary], Moskva: Izdatelʹstvo Sovetskaja Enciklopedija, →ISBN, page 181
- Baboglu, N. İ., Baboglu, İ. İ. (1993) “ешил”, in Gagauzça-Rusça hem Rusça Gagauzça Şkola Sözlüü [Gagauz-Russian and Russian-Gagauz School Dictionary], Chișinău: Vivat, →ISBN, page 31
Turkish
Pronunciation
- Hyphenation: e‧şil
Etymology 1
From eş (“pair, partner”) + -il. Coined in 1949.
Noun
eşil (definite accusative eşili, plural eşiller)
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
eşil
- second-person singular imperative of eşilmek
Further reading
- “eşil”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu