enarrabilis
Latin
Etymology
ēnārrō (“to explain in detail”) + -bilis
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [eː.naːrˈraː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [e.narˈraː.bi.lis]
Adjective
ēnārrābilis (neuter ēnārrābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | ēnārrābilis | ēnārrābile | ēnārrābilēs | ēnārrābilia | |
| genitive | ēnārrābilis | ēnārrābilium | |||
| dative | ēnārrābilī | ēnārrābilibus | |||
| accusative | ēnārrābilem | ēnārrābile | ēnārrābilēs ēnārrābilīs |
ēnārrābilia | |
| ablative | ēnārrābilī | ēnārrābilibus | |||
| vocative | ēnārrābilis | ēnārrābile | ēnārrābilēs | ēnārrābilia | |
Derived terms
References
- “enarrabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “enarrabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers