erken
See also: erkən
Afrikaans
Etymology
From Dutch erkennen, from Middle Dutch erkennen. Equivalent to er- + ken.
Pronunciation
- IPA(key): /ɛrˈkɛn/
Verb
erken (present erken, present participle erkennende, past participle erken)
- (transitive) to acknowledge, to recognise
- Die taal was nog nie erken as amptelike taal nie.
- The language hadn't yet been recognised as an official language.
Derived terms
- erkenning
- erkentelik
- erkentenis
Dutch
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
erken
- inflection of erkennen:
- first-person singular present indicative
- (in case of inversion) second-person singular present indicative
- imperative
Anagrams
Gagauz
Etymology
Inherited from Old Anatolian Turkish اَرْكَنْ (erkän), from Proto-Turkic *erken, a derivation from Proto-Turkic *er-. Compare Turkish erken, Azerbaijani erkən. [1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈjeɾcen/
- Hyphenation: er‧ken
Adjective
érken
- early
- Erken Türkçä
- Early Turkic
- Erken Bronza Asiri
- Early Bronze Age
- Erken seçimnär günü
- Early election day
Adverb
érken
- early
- erken uyumaa
- to sleep early
Derived terms
- erkenki
Related terms
References
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “erken”, in Nişanyan Sözlük
Further reading
- N. A Baskakov, editor (1972), “erken”, in Gagauzsko-Russko-Moldavskij Slovarʹ [Gagauz-Russian-Moldovan Dictionary], Moskva: Izdatelʹstvo Sovetskaja Enciklopedija, →ISBN, page 178
- Mavrodi M. F., editor (2019), “erken”, in Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 1-4, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 31
- Kopuşçu M. İ. , Todorova S. A. , Kiräkova T.İ., editors (2019), “erken”, in Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 5-12, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 62
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish اركن, from Old Anatolian Turkish اركن (érken), from Proto-Turkic *erken, a derivation of Proto-Turkic *er- (“to be”).
Pronunciation
- IPA(key): /eɾˈcen/, [æɾˈcæn]
Audio: (file) - Hyphenation: er‧ken
Adjective
erken
Adverb
erken
Derived terms
- erken bahar
- erken boşalma
- erken bunama
- erken kalkan yol alır, er evlenen döl alır
- erken kalktım işime, şeker kattım aşıma
- erkence
- erkenci
- erkenden
- erkendoğan
- erkenlik
- palamut çok biterse, kış erken olur
Further reading
- “erken”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010) “erken”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Nişanyan, Sevan (2002–) “erken”, in Nişanyan Sözlük