executare

Latin

Verb

execūtāre

  1. inflection of execūtō:
    1. present active infinitive
    2. second-person singular present passive imperative/indicative

Romanian

Etymology

From executa +‎ -re.

Noun

executare f (plural executări)

  1. execution

Declension

Declension of executare
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative executare executarea executări executările
genitive-dative executări executării executări executărilor
vocative executare, executareo executărilor

Spanish

Verb

executare

  1. first/third-person singular future subjunctive of executar