fæsten
See also: fästen
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *fastunī. Equivalent to fæst + -en.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfæs.ten/
Noun
fæsten n (nominative plural fæstenu)
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | fæsten | fæstenu |
| accusative | fæsten | fæstenu |
| genitive | fæstenes | fæstena |
| dative | fæstene | fæstenum |