făt
Romanian
Etymology
Inherited from Latin fētus (“offspring, progreny”), ultimately from Proto-Indo-European *dʰeh₁(y)-. Doublet of fetus.
Noun
făt m (plural feți)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | făt | fătul | feți | feții | |
| genitive-dative | făt | fătului | feți | feților | |
| vocative | fătule | feților | |||