faðmur
Icelandic
Etymology
From Old Norse faðmr, from Proto-Germanic *faþmaz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfaðmʏr/
- Rhymes: -aðmʏr
Noun
faðmur m (genitive singular faðms, nominative plural faðmar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | faðmur | faðmurinn | faðmar | faðmarnir |
| accusative | faðm | faðminn | faðma | faðmana |
| dative | faðmi | faðminum | föðmum | föðmunum |
| genitive | faðms | faðmsins | faðma | faðmanna |