flagga

Icelandic

Verb

flagga (weak verb, third-person singular past indicative flaggaði, supine flaggað)

  1. to flag, to mark with a flag
  2. to display, to show off

Conjugation

flagga – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að flagga
supine sagnbót flaggað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 flaggandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég flagga flaggaði flaggi flaggaði
þú flaggar flaggaðir flaggir flaggaðir
hann, hún, það flaggar flaggaði flaggi flaggaði
plural við flöggum flögguðum flöggum flögguðum
þið flaggið flögguðuð flaggið flögguðuð
þeir, þær, þau flagga flögguðu flaggi flögguðu
imperative boðháttur
singular þú flagga (þú), flaggaðu
plural þið flaggið (þið), flaggiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
flaggast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að flaggast
supine sagnbót flaggast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 flaggandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég flaggast flaggaðist flaggist flaggaðist
þú flaggast flaggaðist flaggist flaggaðist
hann, hún, það flaggast flaggaðist flaggist flaggaðist
plural við flöggumst flögguðumst flöggumst flögguðumst
þið flaggist flögguðust flaggist flögguðust
þeir, þær, þau flaggast flögguðust flaggist flögguðust
imperative boðháttur
singular þú flaggast (þú), flaggastu
plural þið flaggist (þið), flaggisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
flaggaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		flaggaður flögguð flaggað flaggaðir flaggaðar flögguð
accusative
(þolfall) 		flaggaðan flaggaða flaggað flaggaða flaggaðar flögguð
dative
(þágufall) 		flögguðum flaggaðri flögguðu flögguðum flögguðum flögguðum
genitive
(eignarfall) 		flaggaðs flaggaðrar flaggaðs flaggaðra flaggaðra flaggaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		flaggaði flaggaða flaggaða flögguðu flögguðu flögguðu
accusative
(þolfall) 		flaggaða flögguðu flaggaða flögguðu flögguðu flögguðu
dative
(þágufall) 		flaggaða flögguðu flaggaða flögguðu flögguðu flögguðu
genitive
(eignarfall) 		flaggaða flögguðu flaggaða flögguðu flögguðu flögguðu

Further reading

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈflaɡ.ɡa/
  • Rhymes: -aɡɡa
  • Hyphenation: flàg‧ga

Verb

flagga

  1. inflection of flaggare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Noun

flagga n pl

  1. definite plural of flagg

Norwegian Nynorsk

Noun

flagga n pl

  1. definite plural of flagg

Swedish

Pronunciation

  • Audio:(file)

Noun

flagga c

  1. a flag (design; piece of cloth or other rendition)
  2. (computer science) a flag (true-or-false variable or memory location)

Declension

Declension of flagga
nominative genitive
singular indefinite flagga flaggas
definite flaggan flaggans
plural indefinite flaggor flaggors
definite flaggorna flaggornas

Synonyms

  • (piece of cloth): fana

Derived terms

  • akterflagga
  • bolagsflagga
  • bordsflagga
  • flagglina
  • flaggstång
  • handelsflagga
  • hörnflagga
  • krigsflagga
  • landsflagga
  • nationalflagga
  • nationsflagga
  • rederiflagga
  • riksflagga
  • semaforflagga
  • signalflagga
  • specialflagga
  • statsflagga
  • vapenflagga
  • örlogsflagga

Verb

flagga (present flaggar, preterite flaggade, supine flaggat, imperative flagga)

  1. to flag, to mark with a flag
  2. (with för) to flag up, to note, to point out

Conjugation

Conjugation of flagga (weak)
active passive
infinitive flagga flaggas
supine flaggat flaggats
imperative flagga —
imper. plural1 flaggen —
present past present past
indicative flaggar flaggade flaggas flaggades
ind. plural1 flagga flaggade flaggas flaggades
subjunctive2 flagge flaggade flagges flaggades
present participle flaggande
past participle flaggad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.