fullyrðing

Icelandic

Etymology

From fullyrða +‎ -ing.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfʏtlˌɪrðiŋk/

Noun

fullyrðing f (genitive singular fullyrðingar, nominative plural fullyrðingar)

  1. assertion, claim
    Synonym: staðhæfing
  2. (mathematics) proposition

Declension

Declension of fullyrðing (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative fullyrðing fullyrðingin fullyrðingar fullyrðingarnar
accusative fullyrðingu fullyrðinguna fullyrðingar fullyrðingarnar
dative fullyrðingu fullyrðingunni fullyrðingum fullyrðingunum
genitive fullyrðingar fullyrðingarinnar fullyrðinga fullyrðinganna