gapflabb
Swedish
Etymology
From gap (“wide open mouth”) + flabb (“laughter”).
Noun
gapflabb n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | gapflabb | gapflabbs |
| definite | gapflabbet | gapflabbets | |
| plural | indefinite | gapflabb | gapflabbs |
| definite | gapflabben | gapflabbens |