gecompliceerd
Dutch
Etymology
Past participle of compliceren (“to complicate”), either from complicatie (“complication”) or modeled on French compliquer (“to complicate”), anyhow ultimately from Latin complicare (“to complicate”).
Pronunciation
Audio: (file)
Adjective
gecompliceerd (comparative gecompliceerder, superlative gecompliceerdst)
Declension
| Declension of gecompliceerd | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | gecompliceerd | |||
| inflected | gecompliceerde | |||
| comparative | gecompliceerder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | gecompliceerd | gecompliceerder | het gecompliceerdst het gecompliceerdste | |
| indefinite | m./f. sing. | gecompliceerde | gecompliceerdere | gecompliceerdste |
| n. sing. | gecompliceerd | gecompliceerder | gecompliceerdste | |
| plural | gecompliceerde | gecompliceerdere | gecompliceerdste | |
| definite | gecompliceerde | gecompliceerdere | gecompliceerdste | |
| partitive | gecompliceerds | gecompliceerders | — | |
Synonyms
Related terms
- impliceren (verb)
Participle
gecompliceerd
- past participle of compliceren
Declension
| Declension of gecompliceerd | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | gecompliceerd | |||
| inflected | gecompliceerde | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | gecompliceerd | |||
| indefinite | m./f. sing. | gecompliceerde | ||
| n. sing. | gecompliceerd | |||
| plural | gecompliceerde | |||
| definite | gecompliceerde | |||
| partitive | gecompliceerds | |||