gireg
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *gerag, *girīg, from Proto-Germanic *gerugaz.
Adjective
gireg
Inflection
Declension of gireg
| Strong declension | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | ||||
| singular | plural | singular | plural | singular | plural | |
| nominative | , -ig | girege | , -ig | girege | , -ig | giregu |
| accusative | giregan | girege | , -ig | girege | girega | giregu |
| genitive | giregis | giregro | giregis | giregro | giregro | giregrō |
| dative | giregon | giregon | giregon | giregon | giregro | giregon |
| Weak declension | ||||||
| masculine | neuter | feminine | ||||
| singular | plural | singular | plural | singular | plural | |
| nominative | girego | giregu | girega | giregu | girega | giregu |
| accusative | giregin | giregin | girega | giregin | giregin | giregin |
| genitive | giregin | giregno | giregin | giregno | giregin | giregno |
| dative | giregin | giregon | giregin | giregon | giregin | giregon |
Descendants
- Middle Dutch: ghierich (Early Middle Dutch), gireg, girech
Further reading
- “girig”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012