gondterhelt
Hungarian
Etymology
From gond (“problem”) + terhelt (“burdened”),[1] from terhel (“to burden”) + -t (past-participle suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɡontɛrɦɛlt]
- Hyphenation: gond‧ter‧helt
- Rhymes: -ɛlt
Adjective
gondterhelt (comparative gondterheltebb, superlative leggondterheltebb)
- worried, troubled (of a person who is full of worries)
- careworn (worn down by cares: showing the signs of long-term stress, tired and haggard due to prolonged worry)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | gondterhelt | gondterheltek |
| accusative | gondterheltet | gondterhelteket |
| dative | gondterheltnek | gondterhelteknek |
| instrumental | gondterhelttel | gondterheltekkel |
| causal-final | gondterheltért | gondterheltekért |
| translative | gondterheltté | gondterheltekké |
| terminative | gondterheltig | gondterheltekig |
| essive-formal | gondterheltként | gondterheltekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | gondterheltben | gondterheltekben |
| superessive | gondterhelten | gondterhelteken |
| adessive | gondterheltnél | gondterhelteknél |
| illative | gondterheltbe | gondterheltekbe |
| sublative | gondterheltre | gondterheltekre |
| allative | gondterhelthez | gondterheltekhez |
| elative | gondterheltből | gondterheltekből |
| delative | gondterheltről | gondterheltekről |
| ablative | gondterhelttől | gondterheltektől |
| non-attributive possessive – singular |
gondterhelté | gondterhelteké |
| non-attributive possessive – plural |
gondterheltéi | gondterheltekéi |
References
- ^ Eőry, Vilma. Értelmező szótár+ (“Explanatory Dictionary Plus”). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2007. →ISBN