grunniens

Latin

Etymology

Present participle of grunniō.

Participle

grunniēns (genitive grunnientis); third-declension one-termination participle

  1. grunting

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative grunniēns grunnientēs grunnientia
genitive grunnientis grunnientium
dative grunnientī grunnientibus
accusative grunnientem grunniēns grunnientēs
grunnientīs
grunnientia
ablative grunniente
grunnientī1
grunnientibus
vocative grunniēns grunnientēs grunnientia

1When used purely as an adjective.