harangvirág
Hungarian
Etymology
harang (“bell”) + virág (“flower”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒrɒŋɡviraːɡ]
- Hyphenation: ha‧rang‧vi‧rág
Noun
harangvirág (plural harangvirágok)
- bellflower (any flowering plants in the genus Campanula)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | harangvirág | harangvirágok |
| accusative | harangvirágot | harangvirágokat |
| dative | harangvirágnak | harangvirágoknak |
| instrumental | harangvirággal | harangvirágokkal |
| causal-final | harangvirágért | harangvirágokért |
| translative | harangvirággá | harangvirágokká |
| terminative | harangvirágig | harangvirágokig |
| essive-formal | harangvirágként | harangvirágokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | harangvirágban | harangvirágokban |
| superessive | harangvirágon | harangvirágokon |
| adessive | harangvirágnál | harangvirágoknál |
| illative | harangvirágba | harangvirágokba |
| sublative | harangvirágra | harangvirágokra |
| allative | harangvirághoz | harangvirágokhoz |
| elative | harangvirágból | harangvirágokból |
| delative | harangvirágról | harangvirágokról |
| ablative | harangvirágtól | harangvirágoktól |
| non-attributive possessive – singular |
harangvirágé | harangvirágoké |
| non-attributive possessive – plural |
harangvirágéi | harangvirágokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | harangvirágom | harangvirágaim |
| 2nd person sing. | harangvirágod | harangvirágaid |
| 3rd person sing. | harangvirága | harangvirágai |
| 1st person plural | harangvirágunk | harangvirágaink |
| 2nd person plural | harangvirágotok | harangvirágaitok |
| 3rd person plural | harangviráguk | harangvirágaik |
Derived terms
- harangvirágos
Further reading
- harangvirág in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.