virág
Hungarian
Etymology
Doublet of világ (“world”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈviraːɡ]
Audio: (file) - Hyphenation: vi‧rág
- Rhymes: -aːɡ
Noun
virág (plural virágok)
- flower
- (loosely, colloquial) synonym of szobanövény (“houseplant”)
- (with a possessive suffix, figuratively) bloom, blossom, prime, cream (the most beautiful, most valuable, or most powerful part, section, or state of something)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | virág | virágok |
| accusative | virágot | virágokat |
| dative | virágnak | virágoknak |
| instrumental | virággal | virágokkal |
| causal-final | virágért | virágokért |
| translative | virággá | virágokká |
| terminative | virágig | virágokig |
| essive-formal | virágként | virágokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | virágban | virágokban |
| superessive | virágon | virágokon |
| adessive | virágnál | virágoknál |
| illative | virágba | virágokba |
| sublative | virágra | virágokra |
| allative | virághoz | virágokhoz |
| elative | virágból | virágokból |
| delative | virágról | virágokról |
| ablative | virágtól | virágoktól |
| non-attributive possessive – singular |
virágé | virágoké |
| non-attributive possessive – plural |
virágéi | virágokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | virágom | virágaim |
| 2nd person sing. | virágod | virágaid |
| 3rd person sing. | virága | virágai |
| 1st person plural | virágunk | virágaink |
| 2nd person plural | virágotok | virágaitok |
| 3rd person plural | viráguk | virágaik |
Derived terms
Compound words with this term at the beginning
Compound words with this term at the end
Further reading
- virág in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.